Laatste keer....
Door: Madelon
Blijf op de hoogte en volg Jan, Madelon, Nynke, Tijmen, Lena en Fiene
22 Juli 2013 | Verenigde Staten, Newton
We hebben het afgelopen jaar aardig wat mensen over de vloer gehad die hier een weekje op bezoek waren. En met al die vrienden en familie hebben we veel ondernomen, een mix van echte toeristische activiteiten maar ook onze dagelijkse dingetjes als boodschappen doen, kinderen naar school brengen en uitgebreid koken en eten. En allemaal zijn ze weer naar Nederland gegaan met dat gevoel van ‘het was nog te kort, maar wat hebben we een hoop gedaan’.
Want je kunt ook een hoop doen in één week. Als we zelf een weekje op vakantie gaan dan heb ik vaak aan het begin een besef van tijdloosheid, de week ligt lekker lang voor je en je kijkt uit naar alles wat je kunt gaan plannen, doen, ontdekken en bekijken. Of juist niet. Gewoon het idee om dagenlang niets anders te doen dan met een boek bij het zwembad. Man, één zo’n week lijkt op die eerste dag eindeloos!
Zo niet een LAATSTE week.... nog steeds een hele week, met zeven dagen en zeven nachten. Maar wat lijkt het kort!
Help! We hebben véél te weinig tijd om nog een laatste keer
-met Jillian of Jessie te spelen, of naar het strand te gaan met Jack
-te lunchen met Beth
-uitgebreid boodschappen te doen bij Trader Joe’s, Russo’s, of Target
-het museum of Science, museum of Fine Arts, Aquarium, of één van de natuurgebieden te bezoeken
-een eetafspraak te maken met Rob en Beth, Choonting en John, Debbie en Bryan
-met mijn dochters naar de nagelsalon te gaan voor een mani- en pedicure
-te zeilen of kanoen
-te gaan eten bij Tartufo of New Golden Gate
-bij Ann, Nicole, Daniel en Deborah, en andere buren langs te gaan voor een BBQ of babbeltje
-in de New England Mobile Book Fair te snuffelen tussen de rijen en rijen met boeken
-te shoppen bij Gap, Olda Navy, Ann Taylor of American Girl
-een ijsje eten bij Cabots of JP Licks in Newton Center
Tussen de kasten, vuilniszakken en dozen in, zit ik een afweging te maken tussen de dingen die écht nog geregeld moeten worden (de verscheping...), wat we nog écht willen doen, wie we persé nog willen zien, en de tijd die we daarvoor nog hebben. Steeds meer items verschuiven van onze ‘te doen voor we weg gaan’ naar de reservelijst..... Het is duidelijk, we zullen toch echt nog een keer terug moeten komen. We zijn nog niet klaar, en één week is echt véél en véél te kort voor alle ‘laatste keer’.
Want je kunt ook een hoop doen in één week. Als we zelf een weekje op vakantie gaan dan heb ik vaak aan het begin een besef van tijdloosheid, de week ligt lekker lang voor je en je kijkt uit naar alles wat je kunt gaan plannen, doen, ontdekken en bekijken. Of juist niet. Gewoon het idee om dagenlang niets anders te doen dan met een boek bij het zwembad. Man, één zo’n week lijkt op die eerste dag eindeloos!
Zo niet een LAATSTE week.... nog steeds een hele week, met zeven dagen en zeven nachten. Maar wat lijkt het kort!
Help! We hebben véél te weinig tijd om nog een laatste keer
-met Jillian of Jessie te spelen, of naar het strand te gaan met Jack
-te lunchen met Beth
-uitgebreid boodschappen te doen bij Trader Joe’s, Russo’s, of Target
-het museum of Science, museum of Fine Arts, Aquarium, of één van de natuurgebieden te bezoeken
-een eetafspraak te maken met Rob en Beth, Choonting en John, Debbie en Bryan
-met mijn dochters naar de nagelsalon te gaan voor een mani- en pedicure
-te zeilen of kanoen
-te gaan eten bij Tartufo of New Golden Gate
-bij Ann, Nicole, Daniel en Deborah, en andere buren langs te gaan voor een BBQ of babbeltje
-in de New England Mobile Book Fair te snuffelen tussen de rijen en rijen met boeken
-te shoppen bij Gap, Olda Navy, Ann Taylor of American Girl
-een ijsje eten bij Cabots of JP Licks in Newton Center
Tussen de kasten, vuilniszakken en dozen in, zit ik een afweging te maken tussen de dingen die écht nog geregeld moeten worden (de verscheping...), wat we nog écht willen doen, wie we persé nog willen zien, en de tijd die we daarvoor nog hebben. Steeds meer items verschuiven van onze ‘te doen voor we weg gaan’ naar de reservelijst..... Het is duidelijk, we zullen toch echt nog een keer terug moeten komen. We zijn nog niet klaar, en één week is echt véél en véél te kort voor alle ‘laatste keer’.
-
22 Juli 2013 - 20:46
Marjolein:
Hé Madelon, afscheid nemen, alles laatste keer, melancholisch en herkenbaar voor ons. Succes met de verscheping!
See you soon,
Marjolein -
22 Juli 2013 - 23:57
Paulien:
Hallo familie De Boer,
Wij lezen nu al een soort heimwee en jullie zijn nog niet vertrokken.
Op afstand hebben wij jullie belevenissen gevolgd en wij hebben ons verbaasd over hetgeen jullie allemaal ondernomen en gedaan hebben. De vele logeerpartijen die jullie gehad hebben.
Succes met alle voorbereidingen voor de verscheping en ook nog een fijne vakantie en later een fijne thuiskomst gewenst!
Lieve groet Albert en Paulien -
23 Juli 2013 - 08:40
Ria:
Hallo allemaal,
Wij wensen jullie veel succes met alles te regelen, inpakken en verkopen van de spulletjes. Geniet nog van de laatse weken daar. Maar ook een hartelijk welkom in Nederland we zijn benieuwed jullie weer te zien.
groetjes uit Sas van Gent -
24 Juli 2013 - 20:17
Hanna En Koos:
Madelon Jan en kids we hebben van jullie verslagen en foto,s genoten zo konden we zien waar jullie mee bezig waren en van de mooie omgevingen .Nog even alles weer op een rijtje zetten voor de oversteek.Succes met in pakken een goede veilige terug vlucht groetjes uit Axel. -
24 Juli 2013 - 23:18
Jasme:
Gaat allemaal goed komen. Geniet van de mooie momenten. Die nog voor jullie liggen.
Tot snel
Gr uit Toscane jon Jasme en kids
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
