Pfff wat is het heet

Het is ook niet snel goed. Het weer, bedoel ik. Wilde eerst het voorjaar niet doorzetten, hadden we daarna weken regen, is het nu niet te harden van de hitte. Al ruim een week hebben we hier de teller in de 90. Fahrenheit, dat wel, maar omgerekend (op de snelle manier -30 en dan gedeeld door 2) komen we toch echt boven de 30 graden Celcius uit. En dan niet aangenaam warm, maar drukkend heet. Ik zweet me peentjes zonder dat ik fysiek inspanning verricht, en door het raam waait een warm windje naar binnen.

Vanochtend was ik al voor vijven wakker geworden, en toen ik al een kwartier – plakkend van de warmte – lijstjes had liggen maken van wat ik vandaag allemaal moest gaan doen (afzeggen internet, een brief schrijven aan de belastingdienst, een afscheidskaart maken voor onze vrienden in Newton, papieren invullen voor het verschepen van de auto, douanepapieren aanvragen voor de alligator-kop van Tijmen, meubels op Craig’s list zetten om te verkopen, reserveringen bevestigen voor de huurauto en vakantieadressen, de geschorste auto’s opnieuw verzekeren en APK regelen, etc etc etc), besloot ik maar om in m’n hemd achter de computer te gaan zitten. Het voordeel van om 5u in de werkkamer zitten was dat het nog héérlijk rustig was. Geen vragen van ‘wat kan ik doehoen' (haha) en alle ruimte om de papierwinkel over het héle buro uit te spreiden in plaats van alleen op mijn helft. Maar koel was het niet. Tegen de tijd dat de rest uit de veren was had ik de airco al aangezet (lekker, maar aan het eind van de maand is het wel even slikken) en was het nog net te doen.

Inmiddels heb ik er al een hele werkdag op zitten, en zit ik nog steeds in m’n hemd. Het idee van een jurk of rok aantrekken staat me al tegen. En zelfs de korte broek die ik vorige week gekocht heb – voor het eerst in wel 10 jaar, geloof ik, en Lena lachte zich rot – lijkt nog te veel. Ik ben gewoon niet op m’n best als het te warm, en vooral vochtig is, en het duurt behoorlijk lang voor ik daar een beetje aan gewend ben.

Al zuchtend en puffend (en plakkend) heb ik me vorig weekend door Boston bewogen toen we met Mark en Anouk naar Mt Auburn Cemetry gingen en de toren opklommen om uit te kijken over Boston. Het stuk Freedom Trail dat we gelopen hebben ging in langzaam tempo, en van limonade kraampje naar ijscokar. Op zondag was de walvissentocht vanuit Gloucester een aangenaam verkoelende afwisseling (we hebben zelfs truien nodig gehad), al hebben we wel 5u op de boot gezeten omdat er weinig walvissen te zien waren. Uiteindelijk hebben we mooi zicht gehad op Nile, een bultrug met een karakteristiek patroon op haar staartvin.

Na het weekend was het inmiddels zo klef en warm dat we een ge-airconditioned programma hebben samengesteld: ’s ochtends met de airco vol aan de auto in om een rondje boodschappen te doen bij mijn favoriete winkels Russo’s en Trader Joe’s, en ’s middags – met de auto- naar de USS constitution en Bunker Hill. Dinsdag ter verkoeling een bezoek gebracht aan the State House, een tocht met de zwanenboot, en daarna Japans eten op een terrasje in Newbury Street. Maar terwijl het overdag vies warm was geweest, in de avond zakte de temperatuur wel 30 graden (in Fahrenheit, dan klinkt het nog dramatischer), en zaten we kou te lijden op de tribune van Fenway Park, bij de Red Sox tegen de San Diego Padres. Zo koud dat ik zelf nog een paar dekens gekocht heb om onze blote schouders en benen te verwarmen. Maar het was wel heel erg leuk om een wedstrijd bij te wonen!

Inmiddels zijn Mark en Anouk weer vertrokken uit Newton (ze maken een mooie rondreis door New England) en hebben wij zwetend the 4th of July gevierd! Met een bezoek aan de kermis, en een lekkere uitgebreide BBQ met Beth en Rob, en buurvrouw Ann, in onze tuin. Gezellig.

De temperatuur blijft de komende dagen hoog (vandaag 34, gevoelstemp 38), en we passen ons tempo en ritme wat aan. Overdag zit ik achter de computer, terwijl de kinderen in de koele kelder spelen of bij Ann buurten, en tussendoor spreken we af met vrienden. Voor vanavond staat er een BBQ op het programma. Bij Frank en Carlijn, medewetenschappers uit Nederland, die ook een tijdje in Boston werken.
Kunnen we lekker op z’n Hollands klagen over het weer......