Nog steeds op ontdekkingstocht

Een jaar tjokvol bijzonder momenten, nieuwe ervaringen, nieuwe vriendschappen én bestaande - op afstand gekoesterd. Een jaar dat uitgestrekt voor ons lag toen we vertrokken, en dat, nu we er op terugkijken , omgevlógen is. Het einde is in zicht.

Het is volgens mij de eerste keer –ooit- dat ik niet uitkijk naar een geplande vakantie! Over 5 weken gaan we ‘al’ op vakantie. En hoewel we ontzettend veel zin hebben om Maine te gaan ontdekken, een elandensafari per kano te doen, berg te klimmen, wandelen en een tocht te maken naar een eiland waar papegaaiduikers broeden.... het betekent ook dat ons huis dan leeg is, de spullen en auto onderweg zijn naar Nederland, de sleutel ingeleverd en wij Newton achter ons hebben gelaten.

Ik heb nog helemáál geen zin om de boel te gaan inpakken. Het is zo’n gedoe. En als je te vroeg begint zit je wekenlang tussen dozen, kunnen we niets meer vinden en wordt het een afglijdende schaal van opruimen en schoonmaken totdat we die moeite maar helemaal niet meer nemen. Dat doen we dus niet. Ik heb mijn goed georganiseerde zelf nog in bedwang gehouden en ben ik nog niet ‘alvast’ begonnen met kasten leeg te halen. Want als de eerste foto van de muur gaat, dan zijn we aan het vertrekken, en dat stellen we lekker nog even uit - al ben ik wel al aan het hamsteren en kan ik bij terugkomst in Nederland een Trader Joe’s filiaal openen! Half juli is vroeg genoeg.

We hebben nu een collega van Jan op bezoek, en volgend weekend komen onze laatste bezoekers, Mark en Anouk. En we gaan ook even door met nog steeds allerlei nieuwe plekjes ontdekken. Zo zijn we – eindelijk – het historische gedeelte van Concord (bekend om het begin van de Onafhankelijkheidsoorlog in 1775) gaan bekijken, zijn we vorige weekend met Tijmen’s vriend Austin en zijn vader Will naar hun huis op Martha’s Vineyard geweest, en ben ik met Fiene en 4 van haar klasgenootjes naar de dierentuin gegaan. En met elke dag een paar uur tijd voor regeldingen - lang leve de belastingdienst die na 25 telefoontjes twee P-biljetten heeft opgestuurd (in plaats van het M-biljet waar ik op wacht), zucht – is dat een prima compromis.