Reflections on a Lad at Sea - Reisverslag uit Newton, Verenigde Staten van Jan, Madelon, Nynke, Tijmen, Lena en Fiene - WaarBenJij.nu Reflections on a Lad at Sea - Reisverslag uit Newton, Verenigde Staten van Jan, Madelon, Nynke, Tijmen, Lena en Fiene - WaarBenJij.nu

Reflections on a Lad at Sea

Door: Madelon

Blijf op de hoogte en volg Jan, Madelon, Nynke, Tijmen, Lena en Fiene

13 Juni 2013 | Verenigde Staten, Newton

De hectiek van het einde van het schooljaar hebben we al vaak meegemaakt, en toch ‘overvalt’ die typische drukke en gezellige periode ons elk jaar weer. Zo kabbelt het leven nog met een bepaalde routine voort, en ineens zit je met het hele gezin met een volle agenda met activiteiten als avondvierdaagse, zomeravondconcert, laatste ouderkrant, bijna-zomervakantie-borrels, knutselochtenden op school, slottoernooien van sportverenigingen en schoolreisjes.

Hier in Newton hebben we geen avondvierdaagse, en in plaats van schoolreisjes hebben de kinderen het hele jaar door al een aantal ‘fieldtrips’ gehad, educatieve excursies die aansluiten bij projecten op school. Maar verder is de afronding van het schooljaar hier net zo hectisch, druk en bomvol evenementen. En - zoals eigenlijk elk jaar – zaten we er middenin voor we door hadden dat het begonnen was.....

Sinds ons laatste bezoek vorige maand weer op het vliegtuig was gestapt, hebben we een paar ‘rustige’ weken gehad: door de week school, werk, en regelzaken, en in het weekend de sportwedstrijden. Maar we hebben wel lokaal ons sociale schema wat opgevoerd, want de tijd begint te dringen. We plannen etentjes met vrienden van school en werk, ik ga lunchen met Beth, en op pad met Deb, en Jan is een paar keer met Rob en Lothar de kroeg in geweest om de play-off wedstrijden te kijken waarmee de Bruins Eastern Champion geworden zijn (ze spelen nu tegen Chicago om de landstitel - best of 7).

Ook de kinderen zijn druk: Fiene heeft een waterglijbanenfeestje bij Beckett gehad, Lena gaat volgende week met Caris’ verjaardag iets creatiefs doen, en Nynke heeft zowat elke week een feestje: een slaapfeestje bij Lia, een uitnodiging van Lauren, en een feestje bij Jessie waarbij ze eerst hun nagels gaan laten doen in een salon, en dan thuis een film kijken en blijven slapen. Daar kijkt Nynke al ontzettend naar uit!

In de keuken hangt een lijstje waarop de kinderen hebben aangegeven met welke vriendjes ze nog willen spelen, en ze zetten me allevier onder druk om zoveel mogelijk play dates te regelen – en dat lukt aardig, dus ik draai taxidiensten, vooral voor de meiden. Tijmen speelt heel veel bij Oliver, onze overbuurjongen, en rent na het maken van zijn huiswerk meteen naar de overkant. Dat is gemakkelijk. Helaas gaat Oliver elke zomer naar zijn familie in Turkije, en hij vertrekt al over twee weken.... erg jammer voor Tijmen.

En tussen al deze afspraken en feestjes door hebben wij hier ook ‘de eind-van-het-schooljaar’ activiteiten op school!
Vorige week begon het met het John Ward School – 4th Grade Spring Instrumental Music Concert. Wekenlang heeft Nynke Penny Lane gezongen, tot groot genoegen van Jan en mij, en als ze koorrepetitie had ging ze met extra plezier naar school. Het optreden voor school, en ’s avonds voor de ouders, was voor Nynke echt het hoogtepunt van de week. En voor ons ook! Het programma begon met een orkest van blaas- en/of strijk instrumenten van 4th (beginners) en 5th (advanced) Grade leerlingen. Ongeveer één derde van de leerlingen speelt een instrument - hobo, klarinet, dwarsfluit, trompet, trombone, saxofoon, viool, cello, percusie, alles kan op school – want aan het begin van het schooljaar kunnen ze in 4th Grade kiezen om een instrument te leren spelen. Omdat het onder schooltijd is hebben we Nynke daar niet voor opgegeven, want we dachten dat ze haar handen al vol zou hebben om Engels te leren en haar draai te vinden. Achteraf gezien had ze het best kunnen doen...

Na een aantal interessante arrangementen (misschien waren iets minder ingewikkelde stukken wat beter geweest ;-) ), werd het concert afgesloten door het Fourth Grade Chorus. Heel mooi zongen ze Reflections on a Lad at Sea (van Don Besig & Nancy Price)- met het drieluik The Captain’s Mate, Thoughts of Home and The Ghost Ship (mijn favoriet). En ze sloten af met Penny Lane, wat wij erg grappig vonden omdat het weliswaar in het Engels, maar bepaald niet met een Britse tongval gezongen werd (zie filmpjes). Heel leuk!

Na Nynke’s concert bereidden we ons voor op het volgende muzikale evenement: Fiene’s Graduation day! De laatste schooldag en het ‘afstuderen’ van preschool zou heel Amerikaans gevierd worden: eerst een concert van de ‘afstuderende’ Whole Notes (de 5-jarigen), samen met de Half Notes (4-jarigen) en Quarter Notes (3 jaar), gevolgd door de diploma-uitreiking, en als afsluiting een picknick (binnen omdat het goot van de regen).

Het concert bestond uit liedjes (ABC-song, a land far far away, spring is here) gezongen door de verschillende groepen, en afgewisseld met individuele optredentjes van de kinderen die viool-, cello- of pianoles hebben. Fiene had wekenlang goed geoefend op ‘Bunny ears are pink-pink’, en ze had er zin in! Ze stond als laatste op het programma, maar ze was helemaal niet zenuwachtig. Best indrukwekkend als je bedenkt dat ze wel voor een volle zaal moest spelen: met zo’n 35 leerlingen op preschool waren er dus grofweg 60 ouders én nog wat opa’s en oma’s. Ze deed het super! Ik deed het wat minder super.... in al mijn emoties – trots (want wat deed ze het goed), melancholisch (wat wordt ze groot), verdrietig (dit is het eerste afscheid.....) – heb ik het ‘record’ knopje niet goed ingeduwd. BALEN. Maar hopelijk kan ik via andere ouders nog een stukje film bemachtigen, en gelukkig hebben we wel een paar mooie foto’s!

Met foto’s van juf Deb en juf Michelle, en vriend(innet)jes Jillian, Olivia en Alex en een gezellig picknick hebben we Fiene’s Amerikaanse schooltijd afgesloten, en daarmee ook de eerste stap gezet in ons afscheid van een geweldig jaar. Van al haar klasgenootjes heeft ze nog een mooi plakboek gekregen, en van miss Deb een film van ‘my year as a Whole Note’. Herinneringen om te koesteren!

En hoewel preschool was afgelopen, Fiene had nog wél een Suzuki activiteit voor de boeg. Op zondag heeft ze met haar lesmaatjes Christopher (5) en William (net 4) mee gedaan aan de Playathon: een 7u durende fundraiser voor de muziekschool, waarbij alle leerlingen ‘even’ zouden optreden in een winkelcentrum in Natick. Voor de Early Beginners (Fiene’s groepje) was dit ‘even’ wel heel kort, 20 seconden ongeveer.... In praktijk betekende het een half uur rijden naar de Mall, auto parkeren, door de mall heen lopen naar het plein, 45 min van tevoren melden, wachten, het podium op, spelen (20 seconden, langer is ‘Bunny ears’ niet) weer naar de auto en een half uur rijden naar huis. Zucht. Maar Fiene vond het leuk, en wij waren – weer – trots.

Na een muzikale week staat deze week in het kader van de kunst. Met een grote K moet ik eigenlijk zeggen, want de resultaten mogen er zijn!! Tijdens de Art Show – één van de favoriete activiteiten voor heel veel ouders – worden van alle kinderen van Ward een aantal werkstukken tentoongesteld die ze dat jaar in de kunstklas gemaakt hebben. Dinsdag zijn we met een grote groep vrijwilligers aan de slag gegaan om alle kunstwerken mooi tentoon te stellen. En dat klinkt gemakkelijk dan het was. De Art Show wordt onder supervisie van Ms Broder (de kunstjuf) opgezet, en zij is nogal precies, enigszins star en niet efficient (maar dat is mijn persoonlijke mening), en erg bezig met micro managment (hmmm, zou je die tekening misschien een halve cm op kunnen schuiven?), met als gevolg dat we na drie uur met 14 man en hulp van de kinderen nog niet klaar waren (hopelijk gaat het afhalen morgenochtend wel een stuk efficienter). Maar uiteindelijk hing/stond alles naar Amy’s zin, en konden wij vanavond in een prachtig versierde gymzaal de kunstwerken van onze kinderen bekijken: een panda in waterverf, van Lena, een klei-mobiel en een aquarel van een clown’s vis van Nynke en een klei-fantasie-dier in zijn natuurlijke habitat van Tijmen. Met popcorn erbij was het een waar feest.

De Art Show werd ook gebruikt om muurschildering van muralist David Fichter te openen. Dmv een subsidie van de staat was er dit jaar een fantastisch project gefinancierd, waarbij David met tekeningen van de kinderen aan de slag is gegaan om een muurschildering te maken voor de centrale hal van de school. In januari/februari hebben alle klassen meegeholpen om de panelen te schilderen, er is een familieavond geweest waarop we met tientallen kinderen en ouders met spiegels randen om de panelen gemozaiekt hebben, en tijdens de klussendag is de muur geschilderd en zijn de panelen bevestigd. Het resultaat mag er wezen (zie foto’s)! En vanavond is de muurschildering officieel geopend, in aanwezigheid van Senator Creem van Massachusetts, en David Fichter zelf.

Naast muziek en kunst staan er nóg meer activiteiten op het programma. We hebben nog maar 10 schooldagen te gaan, en nog net zoveel activiteiten. Deze week is er ook nog een borrel voor vrijwilligers van school, vrijdag heeft Tijmen zijn ‘Publishing Party’ in de klas en zijn we welkom bij Nynke voor ‘Share your memoires’. In het weekend een avond voor ouders van 2nd en 4th Grade, al gaan we daar niet heen omdat we uitgenodigd zijn om naar Martha’s Vineyard te gaan met Tijmen’s vriendje Austin. Volgende week is er ‘Color Day’, een grote happening, maar ik weet nog niet precies wat het inhoudt, er is een afsluitende meeting voor de PTO (ouderraad), en Lena heeft ook nog een ‘folder sharing’ en een feestje in klas.

Genoeg te doen nog. Maar het einde is in zicht. En daar willen we nog even niet aan denken.....


  • 13 Juni 2013 - 17:38

    Jan:

    Om nautisch te blijven: deze tijd voelt als het aanzeilen van een smal havenhoofd vanuit zee. Heel lang lig je ongeveer op koers, tot je het havenhoofd in zicht hebt. Je stuurt erop aan, en hoe dichterbij je komt, hoe ruwer de golven en sterker de stroom. De bemaning staat op scherp, de zeilen gaan neer, de motor aan, de landvasten worden gepakt. En ineens......, zit je binnen de pieren, is het water glad, de wind 3 Beaufort minder en stroomt het niet meer. De zee ligt achter je, de haven is in zicht en met weemoed denk je aan de mooie tocht.

  • 16 Juni 2013 - 15:10

    Marieke:

    Mooi verhaal weer Madelon. Schrale troost: heel veel mensen in Zeist e.o. vinden het ook weer heel leuk als jullie weer met ons meedoen met verjaardagen, avondvierdaagse, borrels, schoolkamp, hockey etc. Dus... We staan in de haven (om maar even mee te gaan in jouw toevoeging Jan) om jullie weer te verwelkomen ;)
    Geniet van jullie laatste 2 maanden!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jan, Madelon, Nynke, Tijmen, Lena en Fiene

Actief sinds 12 Feb. 2012
Verslag gelezen: 143
Totaal aantal bezoekers 43954

Voorgaande reizen:

28 Juli 2019 - 16 Augustus 2019

Met de camper door Schotland

21 April 2019 - 28 April 2019

Familiereis naar Puglia

18 Juli 2018 - 12 Augustus 2018

Balkan rondreis (2018)

13 Juli 2016 - 18 Augustus 2016

De Boertjes naar Ecuador (2016)

30 Juli 2012 - 14 Augustus 2013

Familie de Boer naar Boston (2012/2013)

Landen bezocht: