Het is stil in huis

De eettafel is weer ingeschoven, de logeerkamer is leeg, de koelkast puilt niet meer uit.

Het is stil in huis.

Vijf maanden lang hebben we (bijna) non-stop vrienden en familie over de vloer gehad. 97 nachten is de ‘jet-lag’ kamer in die periode bezet geweest. Twee-en-twintig verschillende mensen hebben in onze keuken kaneelboterhammen geroosterd voor ontbijt, en hoeveel broden er doorheen gegaan zijn kan ik niet eens bedenken. We zijn Boston in geweest en hebben uitstapjes in de omgeving gemaakt, musea en sportwedstrijden bezocht. Maar we hebben vooral ook iedereen mee genomen in ‘ons’ leven in Amerika: bezoekjes op de scholen, dagelijkse boodschappen in mijn favoriete supermarkten, aan tafel met onze Amerikaanse vrienden, naar de sportwedstrijden van de kinderen, en eten in locale restaurantjes.

Met veel plezier hebben we elke keer bedacht wat ze leuk zouden vinden om te zien/doen, maar vooral ook wat wij graag wilden laten zien. De mooie plekjes natuurlijk (steden, bergen, bossen en oceaan), en ook cultureel: de Amerikaanse ‘eigenaardigheden’ - politieagenten op elke hoek en bij alle wegwerkzaamheden; de tientallen plastic zakjes voor de boodschappen; de presentielijst tekenen op Fiene’s school; alle verbodsborden op straat en openbare gebouwen.... Maar ook wegnemen van een aantal vooroordelen: het oppervlakkige ‘hi, how are you’ is echt niet anders dan ‘hé, hoe gaat ‘ie?’, en wij hebben hier in New England vooral heel veel oprecht vriendelijke en behulpzame mensen ontmoet; ook eten niet alle Amerikanen fast-food, en hier in het noordoosten kom je helemaal niet veel dikke mensen tegen. Dat van de sportschoenen en jogging-broeken klopt overigens wel!

Door je voor te stellen hoe een ander iets ziet of ervaart, kijk je zelf ook anders. Dat geldt voor allerlei dingen, van films, kunstvoorwerpen en restaurantervaringen tot sociale gebruiken en culturele gewoontes. Natuurlijk moet je ook gewoon ergens van kunnen genieten zonder erover na te denken, maar juist dat analyseren waarom je iets mooi, lekker, vreemd of bijzonder vindt geeft vaak extra kleur aan een ervaring. En dat is zeker zo bij de culturele verschillen die je ervaart als je in een ander land woont. Je referentiekader verschuift een beetje, en dat zet soms dingen die je gewoon vindt in een ander perspectief. Toen wij jaren geleden in Engeland woonden vonden we dat al een verrijking, maar nu we met kinderen in het buitenland te wonen, is dat gevoel nog veel sterker! Met ons zessen, maar ook met een aantal van onze vrienden en familie hebben we wat af geanalyseerd, geevalueerd en geherwaardeerd, en dat maakt dit jaar zo bijzonder.
En we zijn ook zeker van plan om dit in Nederland te blijven doen. We gaan dan proberen om door de ogen van onze Amerikaanse vrienden naar ons land en onze gebruiken te kijken en opnieuw te ontdekken. Lekker relativerend!

Maar zover is het nog niet.

We heb ons ‘toeristen’-seizoen dan wel afgesloten – met een paar heerlijke dagen met familie en vrienden, in een huis aan de kust in Gloucester (zie foto's) – en met tranen Jaimy en Roan uitgezwaaid, en vriendje Colin, maar zelf hebben we nog ruim 3 maanden te gaan.
Fiene heeft nog 4 weken school, Nynke, Tijmen en Lena nog drie weken langer. Nynke heeft morgen en woensdag MCAS-toetsen (staatstoetsen) voor rekenen, Fiene moet goed oefenen voor haar viooloptreden in juni, Jan is sinds vorige week op zijn derde instituut (BU/Wyss Institute) aan de slag, en er zijn nog een heleboel voetbal- en honkbalwedstrijden te gaan. Ik heb inmiddels 5 cursussen met goede resultaten afgerond, en heb er nog twee lopen waarvoor ik de komende maand tentamen moet doen.
Ook op sociaal gebied krijgen we het nog druk. Nynke heeft vlak voor de vakantie nog een paar slaapfeestjes, we hebben nog tickets voor een aantal concerten en (school)optredens, we zijn uitgenodigd door de familie van Austin (een vriendje van Tijmen) om een weekend naar Martha’s Vineyard te gaan, eind juni komen Mark-Peter en Anouk op bezoek, en Beth en Rob hebben ons gevraagd om in de zomer een paar dagen naar de Cape te komen, waar zij twee weken een huisje hebben gehuurd.
Op onze wensenlijst ‘wat te zien/doen in New England’, zijn een paar dingen nog niet afgevinkt, maar daar wordt aan gewerkt: we gaan nog een wandeltocht maken in de Appalachen (staat in de planning voor juli, dan gaan we met een aantal families van school overnachten in een berghut) en als onze spullen op weg zijn naar Nederland gaan we op vakantie naar Maine, om puffins (papegaaiduikers) te kijken.

Inmiddels hangt er naast de wensenlijst ook een nieuwe lijst. Met een vette kop die luid: ‘Regelen voor de verhuizing naar Nederland’..... het worden nog een paar drukke maanden!