Election Day

In de afgelopen tien dagen hebben we aardig wat meegemaakt. Eerst is orkaan Sandy overgewaaid, de dag erna hebben we Halloween gevierd, gisteren hadden we de presidentsverkiezingen en terwijl ik dit schrijf maken we de eerste serieuze sneewval mee. Never a dull moment, maar welke van deze vier fenomenen heeft nou de meeste indruk gemaakt?

Het is niet zoals we vooraf dachten. De presidentsverkiezingen leken ons een all American experience toen we nog in Nederland woonden, hectiek, debatten, verhitte discussies tussen voor- en tegenstanders. Maar…., niets van dat alles. Avond na avond akelige reclames die het slechte van de andere kandidaat benadrukten, soms goedgekeurd door Obama/Romney als het niet te gek was, soms niet goedgekeurde advertenties van extremisten met te veel geld die op schandalige manier onder de gordel proberen te meppen. We kregen op een gegeven moment een kaart met daarop Obama met Hitler snorretje en een blablabla over hoe Obama’s praktijken kan leiden tot een nieuwe wereldoorlog. Dit zijn uiteraard wel de extremen, waar ook de gemiddelde Bostonaar van walgt; het zijn de achterhoede gevechten want het echte gevecht, tussen Obama en Romney, is door de strategen kundig richting een status quo geleidt. Romney lijkt de wolf in schaapskleren die zijn rechtse achtergrond verlogend met Obama-achtige meningen over Obamacare en buitenlands beleid. Maar ja, over het flexibel interpreteren van politieke standpunten kunnen we in Nederland wel meepraten, lijkt me.

Ze waren allebei de dikste vrienden met de middle class, “die andere kandidaat” gaat tenslotte de rekening bij de middle class leggen. Er viel dus tussen die twee niet veel meer te zien dan hun karakter. Obama was minder charismatisch dan we hem kenden, Romney cultiveerde zijn “ik ben je vriend” imago en uiteindelijk ging iedereen die een hekel heeft aan rednecks gewoon Obama stemmen en iedereen die een hekel heeft aan homo’s en buitenlanders op Romney, en dan heb je ongeveer 40:40 in de VS. Van het merendeel van de staten was al vooraf duidelijk waar de stemmen heen zouden gaan, en daar was de campagne niet bijzonder spannend. Alleen in de “swing States”, de staten waar de verschillen nog minimer waren ging het nog ergens over. Uiteindelijk ging het tijdens de verkiezingsavond over het percentage Hispanics die in bepaalde counties van Ohio woonden, want dat zou de doorslag kunnen geven. Een dubbeltje op zijn kant dus.

Hier in Newton is iedereen blij. Zoals de vader van een van Fiene’s klasgenoten zei vanmorgen: Well, at least I don’t have to emigrate to the Netherlands, which I would, if Romney had won” (hij heeft eens snor). Gelukkig voor hem is de consensus in het land dezelfde als die op de Ward school van onze kinderen: zij mochten maandag allemaal stemmen, en bleken met overgrote meerderheid voor Obama te zijn. Tijmen stemde blanco, hij wist niet zo goed waar de twee heren goed in waren, maar vond het wel belangrijk om mee te doen.
Presidentsverkiezingen, al met al dus een niet inspirerend, en vooral met negatieve sentimenten doordrongen, fenomeen, vooral niet kopieren in Nederland. Halloween is veel leuker en van Rompuy is zo slecht nog niet. Wat eigenlijk veel interessanter was zijn de meer locale verkiezingen. In Amerika worden heel veel verkiezingen op de zelfde dag gehouden: de senatoren van de staat, de vertegenwoordigers van de staat (vormen de Amerikaanse varianten van de 1e en 2e kamer, respectievelijk), de locale sherrif en ook worden er, als het speelt, bepaalde referenda gehouden. Zo is er in Massachusetts gestemd over het legaliseren van euthenasie, het medisch gebruik van marihuana en over consumentenbescherming bij reparaties aan auto’s. 23 andere vragen zijn ingediend maar niet aangenomen. In Massachusetts is er tegen euthenasie gestemd, maar voor marihuana en Maine stemde voor het homohuwelijk. Dat is het aardige van de VS, veel zaken die er echt toe doen worden niet door de federale overheid bepaald, maar door de staten. De culturele identiteit van de staten ligt dus redelijk dichtbij, Massachussetts is ongeveer zo groot als Nederland en heeft in veel zaken het heft in eigen handen. Onze nieuwe gouverneur is een politiek activistische dame, Elisabeth Warren. Kom daar eens om in Nederland, een vrouw aan de macht en nog democratisch gekozen ook!


PS. Een foto van de als stemlokaal ingerichte gymzaal, inclusief verkoop van koek en pizza (fundraising door 5th Grade), en een agent om de orde te handhaven, hebben we helaas niet: Madelon werd door deze agent de zaal uitgezet voor ze kans kreeg om scherp te stellen.
Maar wel een paar mooie plaatjes van een verse laag sneeuw.