Trick-or-treat
Door: Madelon
Blijf op de hoogte en volg Jan, Madelon, Nynke, Tijmen, Lena en Fiene
01 November 2012 | Verenigde Staten, Boston
Vorig jaar zijn Jan en ik in de herfstvakantie naar Boston gegaan om een idee te krijgen waar we zouden willen wonen. Dat was een week voor Halloween, en we zijn toen terug naar huis gegaan met foto’s van versierde huizen, en zak vol candy corn (Halloween snoep), en een paar boekjes over Halloween. Het hele idee van Halloween, met verkleden en versieren, en de deuren langs gaan om snoep op te halen (trick-or-treat) sprak de kinderen erg tot de verbeelding! En we hebben dat het afgelopen jaar wel een paar keer in de strijd gegooid om de verhuisplannen wat aantrekkelijker te maken ;-)
En die aantrekkingskracht is gebleven. Toen we net in Amerika aangekomen waren, werd er al vaak gevraagd wanneer het nou Halloween zou zijn. En half September begon de Halloween koorts echt, toen Tijmen in een winkel allerlei Halloween decoraties vond. En hoewel ik probeerde de aanschaf van al die brol nog wat uit te stellen, de kast van de logeerkamer was in een mum van tijd gevuld met kostuums, spoken, en heel, heel veel spinnen en allerlei kruipend ongedierte. En wat duurden de weken lang.... Mam, wanneer mogen we gaan versieren? Mogen we onze outfits al aan? De buren hebben al pompoenen, wanneer gaan wij die neerzetten? Eind September hadden de ouders van Megan (een vriendinnetje van Nynke) ons al uitgenodigd om mee te gaan Trick-or-Treaten met Halloween, en half Oktober werden we uitgenodigd voor een Pumpkin Carving Party: op een lange tafel in de tuin holden meer dan 25 kinderen hun pompoen uit, terwijl de ouders onder genot van een goede bak chili, en een bier of wijntje toekeken. Ook bij ons is toen de Halloween koorts begonnen. We zijn voorzichtig ons huis gaan versieren met spookjes en spinnen, vervolgens kwam daar Medusa bij (zie filmpje), en afgelopen weekend hebben we ook nog een spinneweb over de struiken heen gehangen. Hoeveel nachtjes nog?? Jongens wat hadden ze er zin in. Vooral Tijmen en Lena konden bijna niet wachten....
En toen leek ineens Sandy roet in het eten te gaan gooien. Het was nog maar zeer de vraag of we wel zouden kunnen trick-or-treaten op 31 Oktober, en de kans zat er dik in dat het uitgesteld zou worden (dat doen ze dan weer wel, want Halloween is voor veel kinderen de beste holiday, al is het geen vrije dag). Terwijl Sandy rondraasde en op het Noordoosten afkwam zakte de Halloween koorts iets af, zelfs bij de kinderen. Maar waar Sandy met name aan de kust van New Jersey, New York en het zuiden van New England huis gehouden heeft, en daar een enorme ravage heeft aangericht (nog steeds veel mensen zonder stroom), viel het in de Boston regio gelukkig heel erg mee. Maandag was een fikse stormdag, maar dinsdag werden we gewoon weer wakker van het gebrul van de bladblazers. Hier werd de straat schoongeblazen, Sandy was verdwenen (behalve de volledig ontwortelde boom in de tuin van de buren, die we pas ontdekten toen we voor het eerst sinds twee dagen weer buiten kwamen) en ..... de Halloween koorts was weer helemaal terug!
En vandaag was het dan EINDELIJK zover. Fiene mocht haar jurk al aan, de rest mocht een Halloween-outfit mee nemen naar school. Maskers, make-up en dingen die eruit zagen als wapen mochten niet, en de outfit moest ‘school appropriate’ zijn, maar verder was alles geoorloofd. Eerst iedereen in de klas afgeleverd waar ze snel hun verkleedkleren aan mochten doen, en in de tussentijd ging ik met Fiene al naar de aula, waar om 9am de Halloween Hoot zou beginnen. Met fototoestel, videocamera en telefoon in de aanslag zaten we klaar. De Fifth Graders (hoogste klas) zouden op het podium Halloween liedjes ten gehore brengen, en de overige grades hadden allemaal een liedje ingestudeerd (die filmpjes van Second Grade (Tijmen) en Fourth Grade (Nynke)). Het deed nog het meest denken aan een kruising tussen Carnaval en een Periode Sluiting, maar dan uiteraard helemaal voorgekauwd. Maar het was erg leuk. Na de Hoot gauw mee naar Fiene’s school, waar ik mee geholpen heb met knutselen, en daarna heb ik gekeken naar de Parade (alle verkleede kindjes gingen in een optocht door de gang, heel schattig). En toen weer naar school om in Tijmen’s klas te helpen met Halloween knutsels. De dag vloog (ook voor mij) voorbij, en we moesten ons nog haasten om iedereen weer in de kostuums te krijgen om –deze keer wel met make-up – te beginnen met Trick-or-Treat. We hebben Medusa (ingesteld op de bewegingsensor) naast een bak met snoep achtergelaten op de stoep, en zijn in onze straat de buren langs gegaan. Nynke, Tijmen, Lena en Fiene hadden het prima door, en riepen bij elke deur Trick Or Treat, graaiden een paar repen of zakjes snoep mee, en verdwenen met een ‘Happy Halloween’ of gewoon ‘Thank You’ naar het volgende huis.Het is net Sint Maarten, maar dan met verkleden en versierde huizen erbij.
Door een paar achterburen, (de overburen van Megan met wie we zouden ToT-en) waren we uitgenodigd om pizza te komen eten voor we naar Sumner Street, een paar blokken verderop, zouden gaan. Waarom daar, hadden we ons afgevraagd, maar inmiddels weten we het antwoord: Halloween toerisme! Ja, echt waar. Sumner Street is een straat waar iedereen tegen elkaar op concurreert met de meest spannende, enge of griezelige versiering. Er waren zelfs complete Spookhuizen, met schrikeffecten, stroboscooplichten en gruwelijke en griezelige versieringen. En veel snoep natuurlijk. Geweldig.
Maar Halloween toerisme (onze woorden) is niet het enige nieuwe fenomeen dat we vanavond hebben leren kennen. We weten nu ook wat een ‘walkie’ is. Toen we na de pizza zouden vertrekken op onze strooptocht, kregen we de vraag of we ook een ‘walkie’ wilden. Huh? Heel simpel: een plastic beker met een beer-to-go. Gewoon een biertje voor onderweg dus. Maar omdat er hier nogal verkrampt gedaan wordt over drank (kopen/drinken/vasthouden), doe je het in een plastic koffiebeker, en noem je het een ‘walkie’. Haha.
Inmiddels zijn we 4 uur verder. Met een ‘walkie’ in onze hand, en een mandje in die van de kinderen hebben we tussen tientallen andere mensen Sumner Street geTrick-or-Treat. De buit is binnen (daar kunnen ze nog weken van snoepen), en de kinderen liggen op bed. Dit is een ervaring die ze hun hele leven niet zullen vergeten. En wij ook niet.
En die aantrekkingskracht is gebleven. Toen we net in Amerika aangekomen waren, werd er al vaak gevraagd wanneer het nou Halloween zou zijn. En half September begon de Halloween koorts echt, toen Tijmen in een winkel allerlei Halloween decoraties vond. En hoewel ik probeerde de aanschaf van al die brol nog wat uit te stellen, de kast van de logeerkamer was in een mum van tijd gevuld met kostuums, spoken, en heel, heel veel spinnen en allerlei kruipend ongedierte. En wat duurden de weken lang.... Mam, wanneer mogen we gaan versieren? Mogen we onze outfits al aan? De buren hebben al pompoenen, wanneer gaan wij die neerzetten? Eind September hadden de ouders van Megan (een vriendinnetje van Nynke) ons al uitgenodigd om mee te gaan Trick-or-Treaten met Halloween, en half Oktober werden we uitgenodigd voor een Pumpkin Carving Party: op een lange tafel in de tuin holden meer dan 25 kinderen hun pompoen uit, terwijl de ouders onder genot van een goede bak chili, en een bier of wijntje toekeken. Ook bij ons is toen de Halloween koorts begonnen. We zijn voorzichtig ons huis gaan versieren met spookjes en spinnen, vervolgens kwam daar Medusa bij (zie filmpje), en afgelopen weekend hebben we ook nog een spinneweb over de struiken heen gehangen. Hoeveel nachtjes nog?? Jongens wat hadden ze er zin in. Vooral Tijmen en Lena konden bijna niet wachten....
En toen leek ineens Sandy roet in het eten te gaan gooien. Het was nog maar zeer de vraag of we wel zouden kunnen trick-or-treaten op 31 Oktober, en de kans zat er dik in dat het uitgesteld zou worden (dat doen ze dan weer wel, want Halloween is voor veel kinderen de beste holiday, al is het geen vrije dag). Terwijl Sandy rondraasde en op het Noordoosten afkwam zakte de Halloween koorts iets af, zelfs bij de kinderen. Maar waar Sandy met name aan de kust van New Jersey, New York en het zuiden van New England huis gehouden heeft, en daar een enorme ravage heeft aangericht (nog steeds veel mensen zonder stroom), viel het in de Boston regio gelukkig heel erg mee. Maandag was een fikse stormdag, maar dinsdag werden we gewoon weer wakker van het gebrul van de bladblazers. Hier werd de straat schoongeblazen, Sandy was verdwenen (behalve de volledig ontwortelde boom in de tuin van de buren, die we pas ontdekten toen we voor het eerst sinds twee dagen weer buiten kwamen) en ..... de Halloween koorts was weer helemaal terug!
En vandaag was het dan EINDELIJK zover. Fiene mocht haar jurk al aan, de rest mocht een Halloween-outfit mee nemen naar school. Maskers, make-up en dingen die eruit zagen als wapen mochten niet, en de outfit moest ‘school appropriate’ zijn, maar verder was alles geoorloofd. Eerst iedereen in de klas afgeleverd waar ze snel hun verkleedkleren aan mochten doen, en in de tussentijd ging ik met Fiene al naar de aula, waar om 9am de Halloween Hoot zou beginnen. Met fototoestel, videocamera en telefoon in de aanslag zaten we klaar. De Fifth Graders (hoogste klas) zouden op het podium Halloween liedjes ten gehore brengen, en de overige grades hadden allemaal een liedje ingestudeerd (die filmpjes van Second Grade (Tijmen) en Fourth Grade (Nynke)). Het deed nog het meest denken aan een kruising tussen Carnaval en een Periode Sluiting, maar dan uiteraard helemaal voorgekauwd. Maar het was erg leuk. Na de Hoot gauw mee naar Fiene’s school, waar ik mee geholpen heb met knutselen, en daarna heb ik gekeken naar de Parade (alle verkleede kindjes gingen in een optocht door de gang, heel schattig). En toen weer naar school om in Tijmen’s klas te helpen met Halloween knutsels. De dag vloog (ook voor mij) voorbij, en we moesten ons nog haasten om iedereen weer in de kostuums te krijgen om –deze keer wel met make-up – te beginnen met Trick-or-Treat. We hebben Medusa (ingesteld op de bewegingsensor) naast een bak met snoep achtergelaten op de stoep, en zijn in onze straat de buren langs gegaan. Nynke, Tijmen, Lena en Fiene hadden het prima door, en riepen bij elke deur Trick Or Treat, graaiden een paar repen of zakjes snoep mee, en verdwenen met een ‘Happy Halloween’ of gewoon ‘Thank You’ naar het volgende huis.Het is net Sint Maarten, maar dan met verkleden en versierde huizen erbij.
Door een paar achterburen, (de overburen van Megan met wie we zouden ToT-en) waren we uitgenodigd om pizza te komen eten voor we naar Sumner Street, een paar blokken verderop, zouden gaan. Waarom daar, hadden we ons afgevraagd, maar inmiddels weten we het antwoord: Halloween toerisme! Ja, echt waar. Sumner Street is een straat waar iedereen tegen elkaar op concurreert met de meest spannende, enge of griezelige versiering. Er waren zelfs complete Spookhuizen, met schrikeffecten, stroboscooplichten en gruwelijke en griezelige versieringen. En veel snoep natuurlijk. Geweldig.
Maar Halloween toerisme (onze woorden) is niet het enige nieuwe fenomeen dat we vanavond hebben leren kennen. We weten nu ook wat een ‘walkie’ is. Toen we na de pizza zouden vertrekken op onze strooptocht, kregen we de vraag of we ook een ‘walkie’ wilden. Huh? Heel simpel: een plastic beker met een beer-to-go. Gewoon een biertje voor onderweg dus. Maar omdat er hier nogal verkrampt gedaan wordt over drank (kopen/drinken/vasthouden), doe je het in een plastic koffiebeker, en noem je het een ‘walkie’. Haha.
Inmiddels zijn we 4 uur verder. Met een ‘walkie’ in onze hand, en een mandje in die van de kinderen hebben we tussen tientallen andere mensen Sumner Street geTrick-or-Treat. De buit is binnen (daar kunnen ze nog weken van snoepen), en de kinderen liggen op bed. Dit is een ervaring die ze hun hele leven niet zullen vergeten. En wij ook niet.
-
01 November 2012 - 06:24
Marieke:
Geweldige foto's! Ik wist niet dat huizen zo uitbundig versierd werden en wat zien jullie kinderen er met pruiken en make-up anders uit! Waren jullie nog verkleed? Sint Maarten is er niets bij volgende week..... -
01 November 2012 - 06:52
Marjolein:
Dit is écht een kinderfeest he? En mega veel snoep!
Wij hadden dit jaar ook weer candy corn zoals je al zag.
En nou op naar Thanksgiving!
Groetjes, Marjolein -
01 November 2012 - 07:46
Ria En Freddy:
Wat een geluk dat Sandy weg is en jullie er zo goed vanaf zijn gekomen.
Wat zien de kinderen er geweldig uit en een feest om nooit te vergeten.
Heerlijk snoepen de komende dagen.
Leuk Madelon dat we er hier in Nederland ook van mogen genieten met de mooie foto's op de site.
Veel groetjes vanuit Sas van Gent -
01 November 2012 - 11:26
Petra:
Het klinkt als een heerlijke dag voor jullie allemaal. Dan ben je Sandy zo weer vergeten...Ik kan me zo voorstellen dat vooral Lena heeft genoten. Dit is echt een feestdag speciaal voor haar... het draait tenslotte allemaal om snoep!
Ben wel benieuwd naar de filmpjes van school... -
01 November 2012 - 17:15
Marjo:
Fantastisch en briljant! Jullie zagen er fantastisch uit in jullie outfits
Het is een groot feest daar in Boston.
Marjo -
01 November 2012 - 21:41
Hanna En Koos Van Drongelen.:
Nu het kan er goed spoken in Boston, het ziet er allemaal prachtig uit.Ik kan me voorstellen dat je dit nooit meer vergeet zo iets mee te maken.De foto,s zijn erg mooi. Gr. -
01 November 2012 - 22:11
Ineke:
Kan ik in februari ook gewoon een walkie drinken? -
02 November 2012 - 20:05
Bas De Jong:
Madelon, wat een heerlijk verslag. Ik heb t gevoel alsof we even 'aan de andere kant van de plas' erbij waren. Helene & ik genieten zoals jullie dat allemaal doen. VrGr Bas
Ps moet nog even kwijt dat als je over twee weekjes de Beaujolais Nouveau met een Medaille Grand D'Or - gaat drinken (geen feestje gaat in Boston voorbij denk ik) dat je weet wie er geproefd heeft dit jaar .... Ik zit nota bene in de jury van de Trophée, dus volgende week vrijdag; op naar Lyon!! Mooi hèh?... Groet voor alle vier de kids & Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
