Een TOP-dag

Sinds een paar maanden hebben we de gewoonte om ’s avonds tijdens het eten te vertellen wat we het leukste moment van de dag vonden. Om de beurt mag iedereen zijn of haar favoriete moment of gebeurtenis benoemen, en erbij vertrellen waarom. Het is een stuk gezelliger dan gezeur over het eten (varierend van ‘moet ik dit allemaal opeten’ tot ‘zit nou toch eens recht op je stoel’) en het is grappig om te merken dat we verschillende soorten dagen hebben: er zijn dagen met één unaniem hoogtepunt (da’s gemakkelijk), dagen met méérdere leuke momenten of gebeurtenissen (ja, wat is dan echt het allerleukste geweest?) en de ‘gewone’ dagen, die na enig broeden toch ook altijd wel iets oproepen dat de moeite waard was om te delen.

Gisteren was een dag waarop we geen spectaculaire dingen hadden gedaan, maar die – zo bleek bij ‘het leukste/mooiste moment van de dag’ – bol had gestaan van kleine bijzondere momentjes: wakker worden in het huisje bij de rivier (waar we in oktober ook al waren geweest); spelen bij de rivier, waarbij Fiene de Ijsprinses was en Lena de Sneeuwprinses; inschrijven voor skiles (het wachten was niet leuk, maar het vooruitzicht om op de latten te staan wel); door een prachtig sneeuwlandschap naar Mt Washingtonhotel rijden om te lunchen - dit vonden de kinderen niet leuk, totdat we bij een roedel sledehonden kwamen (het waren er wel 45 en we mochten ze aaien); een spelletje luchtvoetbal na de lunch; bij het huisje weer spelen bij de rivier; en als klap op de vuurpijl (haha leuke woordspeling) vuurwerk boven de piste. Het was moeilijk kiezen, maar de winnaars zijn 1) spelen bij de rivier en 2) het vuurwerk.

Vandaag hadden we een hele andere dag, het was een TOP-dag, met één absolute, unanieme, éénduidige, favoriete gebeurtenis: SKIEN. En dan niet een speciaal moment tijdens het skiën, nee, de hele dag skiën was ‘het moment van de dag’. Nynke, Lena, Tijmen, Fiene en Jan waren het er allevijf over eens. Het was geweldig. En ik moet zeggen dat ik me daar helemaal bij aan sloot. Want hoewel ik niet ski (ik heb het nooit echt goed gekund, en door de hernia en de restpijn durf ik het al helemaal niet meer), er was voor mij genoeg te zien: Fiene, wie voor het eerst op les was en al na twee uurtjes op het weitje het ‘magic carpet’ op mocht en zelf de helling afkwam en Lena, die ondanks twee jaar piou-piou (skiles voor kleintjes, in Frankrijk) nog niet echt kon skiën, en nu na een ochtend oefenen de stoeltjeslift nam en de groene piste deed. Makkie. Ook Tijmen was een dagje op les. Zijn hard rechtdoor-techniek liet wat te wensen over, en vandaag heeft hij van een supergave instructeur geleerd om parallel te skien en zijn stokken te gebruiken. Instructeur trots, Tijmen trots en mama trots. Heerlijk. En de laatste twee, Jan en Nynke, hebben een echte vader-dochter dag gehad en samen zijn ze het hele gebied door geskied. En, ik? Ik zat lekker met een koffie (Starbucks Tall whole milk Latte, uiteraard) voor Loon Mountain Lodge te genieten van de ontspannen en vriendelijke sfeer, en zag mijn kroost en man een geweldige tijd hebben. Fantastich. Een echte TOP-dag.