Het mysterie van DVD-speler, shampoo en waterpomp

Campertocht door Schotland - dag 5.
Na ons oponthoud in de greppel ten zuiden van de Cairngorms hebben we al een hele tocht gemaakt. In afstand valt het nogal mee, 282 mijl (450 km) in vier dagen is geen vergelijk met onze ritten van vorig jaar in de Balkan, maar landschappelijk hebben we al overal gezeten: bergen, bos, hei, strand, baaien en kliffen. ’s Ochtends weten we niet waar we ’s avonds zullen zijn. De enige zekerheid is dat we overnachten in onze camper. En daar krijgen we steeds meer een band mee.

Het is wel even wennen. Allereerst het vinden van een plekje voor ieder van ons zessen. Wie waar zit of slaapt, waar je je spullen laat – zodat je alles terug kunt vinden, maar vooral ook dat alles vast ligt als we rijden – wat een handige volgorde is van allerhande terugkerende routines als aankleden, ontbijten, slaapdeel weer ombouwen tot zitdeel en vice versa. Het lijkt soms een ingewikkeld ballet van om elkaar heen draaien en buigen, maar het gaat steeds soepeler.

Behalve onze persoonlijke routine is het ook even zoeken naar alle ins- en outs van de camper zelf. Er blijken verbazingwekkend veel opbergplekken in de camper te zitten, er is een badkamertje met chemisch toilet én mogelijkheid van een douche, er is een koelkast met vriezertje, een gasstel met drie pitten én een oven. Er is zelfs een tv met DVD speler aan boord! Helaas staat die standaard op Duits ingesteld en tot grote teleurstelling van Lena spuugt ‘ie al onze meegebrachte DVDs uit (Mysterie 1). Jan en Lena hebben alle DVDs geprobeerd, en na een half uur prutsen met de afstandsbediening en alle instellingen geef ik het ook op. Ach, we kunnen ook wel zonder.

Op de eerste avond valt het tijdens het koken op dat de kraan in de keuken (nogal een groot woord voor een halve m2 aan kook-, spoel- en werkoppervlak) sputtert, en dan ineens veel water geeft, terwijl die in het badkamertje prima stroomt. Staan we misschien niet recht genoeg, of is de watertank bijna leeg? Dat roept weer nieuwe vragen op: Waar moet schoon water in, welke uitgang is voor ‘grijs’ water, waar vinden we LPG om de gastank te vullen voor het kooktoestel en de vriezer? En hoe vaak kun je op het toilet voor de chemische tank vol zit? Er valt een hoop te ontdekken, maar gelukkig komen we veel ervaren camperaars tegen die zonder uitzondering met plezier delen in hun tips & tricks en een paar newbe’s graag op weg helpen.

Na onze tweede camperovernachting, op het caravan park in Braemar waar we alles - kleren, haren en vaat - wassen, gaan we aan de slag met het voor het eerste legen (vies water) en vullen (drinkwater) van onze camper. Terwijl Jan bezig is met het leeg gooien van de toilettank, met Fiene als hulp om de instructies voor te lezen, wordt hij goedbedoeld van advies voorzien door iemand die het staat aan te kijken. Ik raak aan de praat met diens vrouw. Zij tipt ons om vooral naar Findhorn te gaan, een plaatsje aan de kust waar je op een parkeerplaats aan het strand voor een symbolisch bedrag met je camper kunt overnachten.

Lachend nemen we afscheid van het vriendelijke stel en gaan op weg. Via Balmoral Castle, waar we niet in kunnen omdat de Britse koninklijke familie daar nu vakantie aan het vieren is, rijden we de bergen verder in. Het is prachtig weer en we maken een mooie wandeling om het dorpje Tomintoul, middenin de Cairngorms.
Dan lonkt de kust. We vinden het parkeerterrein in Findhorn en zetten onze camper naast een hele rij anderen. Het is nog steeds heerlijk weer en we genieten van een namiddag op het strand en eten fish & chips op het terras van de plaatselijk pub The Crown and Anchor.

Terwijl Jan en Nynke op het strand gaan zitten om naar de ondergaande zon te kijken, worstelen Tijmen en ik met de watervoorziening in de camper. De watertank is gevuldl, de camper staat goed vlak, en toch hebben we een probleem. Het sputterende kraantje in de keuken doet nu helemaal niets meer, en ook dat in de badkamer is ermee opgehouden. We horen de pomp wel, maar er komt toch geen water. Samen kijken we of we iets kunnen zien aan de water tank. Aan de buitenkant van de is niets te zien, ook onder de camper niets. We schroeven de hele bank open op zoek naar de waterpomp, en we halen zelfs de hele pomp uit elkaar. Niks. Het probleem is er nog steeds (Mysterie 2).

We bellen en mailen met het verhuurbedrijf. Vrijdagavond, alles is gesloten en ook de online chatmeneer zegt dat hij niets voor ons kan betekenen vóór maandagochtend. Even wordt ik boos. Waardeloos is dit! Gisteren hadden we niets aan de roadassistance van het verhuurbedrijf, en nu dit weer. Daarna wint humor het. Tijmen en ik scheppen met bekertjes water rechtstreeks uit de tank in flessen, en we maken grapjes dat we ons wel kunnen laten inhuren door camperhuurders met problemen onderweg. Wij weten nu wel hoe dit deel van de camper in elkaar zit en we zijn een stuk efficiënter dan het verhuurbedrijf. Dat we één schroefje over hebben.... daar worden we alleen nog vrolijker van!

Met de modder van de greppel nog op mijn deur, de flessen water klemvast in het badkamertje gepropt zetten we de volgende dag onze reis voort. Van de kust naar Culloden, waar in 1746 de Jacobieten verslagen zijn door de Britten. De meiden blijven liever kaarten, maar Jan en ik hebben er over gelezen en gaan met Tijmen het museum in. Indrukwekkend!

Daarna noordwaarts. Inverness laten we liggen, en met een paar stops om een aantal stenen met Pictische inscripties te bekijken beginnen we aan het eerste deel van de North Coast 500 route: langs de oostkust naar het Noorden: een bezoek aan de prachtige tuinen van het Eftelingachtige Dunrobin Castle, een overnachting aan de haven van Helmsdale, een bezoek aan een paar 5000 jaar oude grafheuvels, afdaling van de 365 Whaligoe Steps naar een natuurlijke haven waar duizenden tonnen haring verscheept werden, en een wandeling naar de ruines van Sinclair Girnigoe Castle. En dan zijn we in John O'Groats, de meest noordelijke nederzetting van het Britse vasteland. Het dorpje zelf stelt niets voor. De camping ook niet. Maar het is naast de veerboot waarmee we morgen naar de Orkney eilanden gaan, ik kan weer wat handdoeken en ondergoed wassen én we kunnen na drie dagen weer eens douchen. Maar waar is de shampoo gebleven (Mysterie 3)?

------

Mysterie 1 is opgelost met de tekst ‘Die bedruckte Seite der Disc muss zur Gehäuserückseite zeigen’. Gewoon de DVD er achterstevoren in en dan hebben we beeld. Staat in kleine lettertjes op de zijkant van de speler, maar dat had eerder niemand gezien....

Mysterie 2… is nog steeds een mysterie. Morgen horen we meer. Komt er iemand met een nieuwe waterpomp? Helemaal naar John O’Groats? Of wachten ze toch wij weer ergens in de bewoonde(re) wereld zijn? En als ze een waterpomp brengen, gaan ze die dan voor ons installeren, of moeten we dat zelf doen? Is het uberhaupt wel een probleem met de pomp? We zullen het zien. Tot nu toe redden we het in elk geval met een paar 5 liter tankjes en een beetje creativiteit prima.

Mysterie 3 is niet opgelost, de fles shampoo is spoorloos. Misschien staat die nog in de douche in Braemar of duikt ‘ie nog op bij het uitruimen van de camper over twee weken, misschien ook niet. Gelukkig hebben we hier op de camping een hele lieve buurvrouw, die met plezier haar fles shampoo, conditioner én stijltang aan ons uitleent.